„Í Vinaminni Vídalín / valdsmenn kann að dorga“

Á landshöfðingjatímanum svonefnda (1874-1904) synjaði kóngurinn okkar í Kaupmannahöfn, Kristján IX, lögum frá Alþingi staðfestingar um það bil níutíu sinnum. Ólafur Ragnar náði aldrei viðlíka afköstum! Ég held að óhætt sé að segja að Íslendingar hafi jafnan verið ósáttir við þessar gjörðir konungs, talið þær sýna virðingarleysi við Alþingi. En eitt dæmi um synjun konungs þekki ég þar sem afstaða fólks var allt önnur. Þá brást konungur við áskorun frá Íslandi um að hafa lög frá Alþingi að engu. Er ómaksins virði að rifja það mál upp.